آقای اللهیار صالح که از افراد برجسته مملکتی بود یک روز به دفتر کار نگارنده در اداره باستان شناسی آمدند. ایشان در آن هنگام نماینده مردم کاشان در مجلس شورای ملی بودند، ظاهراً از اهالی کاشان عدهای به ایشان اطلاع داده بودند که آثار و بقایای تپه سیلک کاشان که جزو آثار ملی ایران به ثبت رسیده بود، مورد تجاوز و تخریب قرار گرفته و خاک آن در کوره آجرپزی مورد استفاده قرار میگیرد!! تپه سیلک در آثار باستانی پیش از تاریخ ایران، از اهمیت بسزایی برخوردار است و از دو تپه شمالی و جنوبی تشکیل شده است و در جوار دهکده دیزچه در کنار شاهراه کاشان به باغ فین قرار گرفته است. تپه شمالی که تپه کوچکتر است، بقایای دو دوران تمدنی را که از هزاره ششم تا هزاره پنجم پیش از میلاد مسیح قدمت دارند در بردارد و تپه بزرگتر جنوبی بقایای سه دوران بعدی از هزاره پنجم تا هزاره دوم پیش از میلاد مسیح را معرفی مینماید. در دامنههای تپه و سطح اطراف آن در محوطه دشت، آثار یک قبرستان باستانی است که بقایای دوره ششم را معرفی میکند و قدمت آن به نیمۀ اول هزاره اول پیش از میلاد مسیح میرسد. حفاری این تپه در سالهای ۱۳۱۲، ۱۳۱۳، ۱۳۱۶ شمسی به وسیله پرفسور رومان گیرشمن باستانشناس فرانسوی انجام شده است. به هر حال آقای صالح گفتند که بلافاصله پس از اطلاع از این خبر به محل آثار رفته و از رئیس مدرسه محل که به عنوان نماینده باستانشناسی نیز انجام وظیفه کرده، شنیدهاند که این آثار دیگر جزو آثار باستانی ملی نبوده و مدتهاست که از این فهرست حذف شده است. ایشان پس از آگاهی از این وضعیت به اداره فرهنگ و انجمن حفاظت آثار باستانی در کاشان مراجعه کرده و متأسفانه در آنجا نیز گفته رئیس مدرسه را تائید میکند. اینک برای آگاهی از علت حذف این اثر ارزنده از فهرست آثار باستانی به اینجا آمدهاند این موضوع که برای نگارنده نیز قابل قبول نبود و تصور آن نمیرفت که اداره باستانشناسی در گذشته به چنین عمل ناشایستی اقدام کرده باشد به ایشان پاسخ دادم که امکان ندارد چنین مطلبی صحت داشته باشد و بلافاصله پرونده ثبت آثار باستانی تپه سیلک را از بایگانی خواستم پرونده را آوردند و برای بررسی در اختیار ایشان گذاردم. درست به خاطر دارم آقای صالح با صدای بلند گفتند یاللعجب، نگاه کن اینها شیطان را هم درس میدهند و چنین اضافه کردند.
در آن هنگام که حفاری تپه سیلک به اتمام میرسد فاصله این آثار و محدودۀ اطراف آن که به ثبت آثار باستانی رسیده بود در حدود سه کیلومتر با شهر کاشان فاصله داشته و محوطهای در حدود یک کیلومتر طول و نیم کیلومتر عرض حدود این آثار را تشکیل میداده است. حدود این آثار تا شهر کاشان در آن زمان صحرا و زمين لم يزرع بوده است. به تدریج که در طول سالهای متمادی شهر کوچک و قدیمی کاشان در اطراف و به خصوص در جهت باغ فین گسترش مییابد، زمینهای اطراف شهر ترقی کرده و ارزش قابل ملاحظهای به دست میآورند مالکین اطراف و دلالان به فکر این میافتند که بر این زمین بزرگ که به عنوان آثار باستانی تپه سیلک ثبت شده و اینک ارزش زیادی دارد دستاندازی و آن را از چنگ دولت خارج کنند. مالکین و دلالان خرید و فروش زمین اینطور به نظر میرسد که با مسئولین باستانشناسی در تهران تماس حاصل کرده و آنان را به نحوی راضی میکنند که این زمینها را از ثبت آثار باستانی خارج کنند. طبق قوانین باستانشناسی آثار باستانی و محوطه آنها که از ارزش بالایی برخوردار هستند ضمن فهرستی به وسیله اداره کل باستانشناسی به وزیر معارف پیشنهاد میشود و این امر در اختیار مقام وزارت است که یا آن را تصویب و یا با تصویب آن مخالفت کند برای حذف مکانهایی از فهرست آثار ملی نیز به همین منوال عمل میشود و رسم بر این بوده که اداره کل باستانشناسی هر چند وقت یکبار ضمن فهرستی آثاری را که قرار بوده است به ثبت آثار ملی برسند به مقام وزارت پیشنهاد کند.